Zuilen zijn een niet weg te denken element als het bouwkunst aankomt. Ze bestaan al een aantal eeuwen en zijn tot op de dag van vandaag nog aanwezig in het straatbeeld.
Moderne architecten baseren hun laatste creaties steeds meer en meer op de oude grootheden. In dit artikeltje wordt dan ook een overzicht gegeven op welke grootheden de moderne zuil is geïnspireerd.
De klassieke zuil is een kolom met een ronde doorsnede, meestal in natuursteen uitgevoerd. Een zuil bestaat meestal uit drie elementen: kapiteel, kolom en basement. De schacht kan opgebouwd zijn uit trommels of kan als één geheel zijn uitgevoerd. Onder kolommen of dragers wordt een verticale ondersteuningsconstructie verstaan, waarvan de hoogte betrekkelijk groot is ten opzichte van de breedtemaat.
In tegenstelling tot de klassieke zuil , die vooral vervaardigd is uit marmer, hout of steen, kan de moderne zuil voorkomen in diverse materialen zoals, staal, gietijzer, gewapend beton, sierbeton, hout en metselwerk.
De klassieke zuil komt voor in verschillende varianten en uit verschillende tijdperken.
Zo heb je de Egyptische, Griekse, Romeinse en Byzantijnse zuil
“¢Ã‚            Egypte:
Egyptische zuilvormen, afgeleid van de lotus, werden in hout en of steen uitgevoerd. De schachten zijn glad en waarschijnlijk met kleuren beschilderd. Bij de tempelbouw worden enorme zuilen gebruikt, een hoogte van 15 meter en een dikte van 2,5 meter zijn geen uitzondering.
“¢Ã‚            Griekenland:
Het Myceense tijdperk vond zijn einde bij de inval van de Doriërs (ca 1200 voor Chr.). Er ontstond een periode van armoede en verval. De drie hoofdstammen, woonachtig in Griekenland, Doriërs, Ioniërs en Aeolisch-Achaeïers, erkenden na verloop van tijd dat ze tot één volk behoren, namelijk dat van de Hellenen en zo komt de bouwkunst in Griekenland tot bloei.
“¢Ã‚            Romeins:
De Romeinse bouwkunst is een voortzetting van de Etruskische, met de boog en gewelfbouw en bij de architraafbouw de Toscaanse bouworde. Na hun veroveringen in Griekenland ontleenden ze ornamenten en volgden later de Griekse voorbeelden bij hun tempelbouw. De composietzuil is een Romeinse samenvoeging van de Ionische en Korinthische kapitelen, de zuil werd Ionisch gecanneleerd.
“¢Ã‚            Byzantijns:
De vorm van de oudste kerken is bepaald door de Romeinse basilica. De Santa Clemente te Rome is een driebeukige basiliek, later ontwikkelde zich de vijfbeukige basiliek. De hoger opgaande muren van de middenbeuk rusten op zuilen, soms afkomstig van Romeinse tempels en op gemetselde pijlers. De kapitelen worden versierd met onder andere oudchristelijke toevoegsels, zoals een kruis.
Â
Ook buiten de bovenstaande periodes komt de zuil nog ter sprake, bijvoorbeeld:Â in gotische kerken zoals basilieken, de hedendaagse metrostations, moderne architectuur en ga zo maar door.
De zuil is in ieder geval nog niet van het toneel verdwenen en zal altijd een vaste waarde in de bouwkunst blijven.Â
Bron: EMEA Persberichten Publicatie Platform
